Afrikaanse dagen op Afrikaans tempo...
Blijf op de hoogte en volg Werkvakantie
11 Augustus 2015 | Oeganda, Mbarara
Donderdag 6 augustus 2015
Tijdens het ontbijt kwamen de gebruikelijke onderwerpen aan bod: kaki en het schetenorkest van de jongenskamer. Vanavond staat de zevende symfonie van Johann Sebastian Bach op het programma (binnenkort verkrijgbaar op iTunes). Jeffrey heeft een mooie natuurkundige theorie bedacht na de bijles van Matthijs. Op het zuidelijk halfrond waar we ons momenteel bevinden, stijgt de warme lucht naar boven. Tip: sta dus niet meer op na bedtijd als je in de mannenkamer bent gaan liggen. Ja, oké, genoeg. Duidelijk is wel dat na anderhalve week samen de schaamte ver te zoeken is.
Op deze zonnige ochtend was de oorspronkelijke planning om een watertank te legen die om acht uur vanochtend zou arriveren. Echter, terwijl we dit schrijven, twaalf uur later, is de watertank nog steeds niet aangekomen. Gelukkig zijn we inmiddels gewend aan de Oegandese tijdsplanningen. (Deze veroorzaken zo nu en dan de strubbelingen waar we eerder over schreven.)
Ondertussen hebben we ons goed vermaakt (oh nee, toch niet) met het aanstampen van de vloeren in de lokalen. Dit klusje hadden we te danken aan chef bouw Matthijs. Als dit Expeditie Robinson was geweest, hadden we hem allang weggestemd. Het aanstampen werd gedaan door middel van het gemiddeld 10008007283 miljoen keer optillen van een boomstam en op de grond laten vallen. Met z’n negentienen op een rij, en gaan. U kunt zich misschien voorstellen dat we wel leukere dingen meegemaakt hebben hier, maar gelukkig vermaakten we ons goed met de karaoketalenten van ons team. (BAZUNGU MOET EEN LIEDJE ZINGEN HIHAHO). Er werd nog even met stenen gegooid en de school begint al redelijk vorm te krijgen. Nu is alleen het dak nog van essentieel belang. Gelukkig hebben we nog een week. Hoewel, Oegandese tijden…. Ook de mannen vergeten hun uiterlijke verzorging niet hier. Maarten, Jeffrey en Niels hebben kunnen genieten van een heerlijk cementmasker op de benen, tijdens het scheppen van het cement. We konden ons gelukkig nog even opfrissen met een douche (lees: 5cm water in een teiltje). Toch voelt dit als een echte luxe na het cement en aarde stampen.
Tijdens het middagprogramma kwamen de Oegandezen nog met een leuke verrassing. Joanne, Nathalie, Niels, Anouk, Natasja en Sanne hebben de eer om hun dansskills te laten zien morgen tijdens de oudermiddag. Het oefenen hiervan zorgde al voor veel gelach vanuit Oegandese kant. Dit werd begeleid door Eef, Matthijs en Rieke op de djembés. In tegenstelling tot de dansers, was hier wel talent voor. Onze Hollandse billen zijn nou eenmaal niet gewend om zo te schudden en dan ook nog op de maat van de muziek. We kunnen nog wat leren van die Oegandezen.
In plaats van rijst en aardappelen in huis mochten we vanavond eten in Masaka. In een Westers restaurant (met zelfs een normale wc!!!) konden we onze buikjes vol eten aan een barbecue en Indisch buffet. Het restaurant was gelegen op een berg, dus we hadden een goed uitzicht over een nachtelijk Masaka. Op de terugweg was het billenknijpen en werd er bijna een moord gepleegd op juffrouw Minoes. Willy verbleekte hier niet van en vertelde nog een mooi verhaal over een aanrijding hier in Oeganda. Als je een dier aanrijdt, valt de chauffeur niets te verwijten en zal de eigenaar van het dier de schade aan het voertuig moeten vergoeden. Deuk in je auto, rijd dan een hond aan…
De laatste reacties werden nog voorgelezen toen we in Bukulula aangekomen waren. Deze reacties zijn altijd leuk om te horen, dus ga vooral zo door.
SULA BULUNGI (of zoiets)
Eef, Joanne, Niels en Sanne
P.S. Nog maar acht nachtjes slapen en dan zijn we alweer thuis #huilen #janken #wegaannognietnaarhuis #noglangeniet #doei #terinformatievoorouderenditzijntwitterdingen
#blijvenstampen #motorboat
Vrijdag 7 augustus 2015 - Animal Farm
Van vandaag wisten we al van tevoren dat het een wat warrige dag zou worden. Zowel in de ochtend als in de middag hadden we een programma waarvan de begintijd wel ongeveer vast stond, maar ja, je weet het nooit met die Afrikanen… Vandaar dat we besloten om maar gewoon om half negen naar de bouw te gaan, dan zouden we daarna wel zien hoe de dag verder zou verlopen.
Tijdens het ontbijt werden de dagelijkse beslommeringen weer eens doorgenomen: hoe was de maaltijd van de vorige dag gevallen, met name het vlees en de curry? Voorlopig lijkt het erop dat het nog bij niemand tot grote problemen heeft geleid. Op de bouw mochten we verder met het geestdodende werk van gisteren, al werd er vandaag veel minder stampei gemaakt. Het meest prettige was dat er steeds na een kwartier een Oegandese bouwvakker langs kwam om alles wat we zojuist hadden aangestampt weer los te woelen. Opvallend was dat twee minuten na deze omwoelbeurt het lokaal plotseling goed genoeg aangestampt bleek te zijn.
Hierna moesten we een half uur wachten op ons volgende karweitje: het verwijderen van alle kapotte stenen van voor de veranda. Na het dagelijks fruithapje om half elf mochten we de veranda nog aanstampen en daarna was het tijd voor de parents’ meeting die eigenlijk om tien uur zou beginnen.
Deze parents’ meeting was de afsluiting van het schooljaar. Een soort algemene oudervergadering, waarna de kinderen samen met de ouders de results van dit jaar ontvangen. Er werden verschillende speeches gehouden, zowel in Luganda als in Engelse vertaling. We werden eindeloos bedankt voor onze inzet voor het project, er werd duidelijk tegen de ouders gezegd dat ze schoolfees van hun kinderen moeten betalen en we werden nog belachelijk gemaakt door pastor Robert. Hij zei dat de ouders ervoor moesten zorgen dat de kinderen er netjes uitzagen in de vakantie en niet zo slonzig als de bazungu die net van de bouw afkomen. Willy durfde dit niet te vertalen en sloeg het dus over, maar gelukkig hebben wij talenwonder Monirah in de groep en kwamen we toch te weten hoe Robert over ons denkt.
De parents’ meeting werd opgeleukt door een enthousiaste kip die rondjes kwam lopen voorin het lokaal. Na een paar minuten werd hij door een van de teachers door het raam heen naar buiten gepropt, maar de kip was hardleers en kwam gewoon weer naar binnen. Uiteindelijk is hij op hardhandige wijze nogmaals verwijderd en nu bleef hij wel weg. De afsluiting van de meeting was een feestje: de bazungu die gisteren meegedaan hadden met de dans- en djembéworkshop hebben samen met de kinderen al hun pas aangeleerde skills aan de ouders getoond.
Na de lunch gingen we weer families bezoeken. Deze keer was er een extra attractie: we namen biggetjes mee, zodat die bij de families als afvalput gebruikt kunnen worden en dan, als ze vetgemest zijn, verder doorverkocht kunnen worden voor extra inkomsten. Het bleek betrekkelijk lastig om de biggen mee te krijgen, het leken wel speenvarkens. Er werd lang gediscussieerd over hoe we de biggen mee moesten nemen, en uiteindelijk bleken twee van de families naast de school te wonen. Een hoop gepraat om niks dus. Eén familie was verder weg en dus werd de big daarheen met de auto vervoerd. Het bezoek aan de families maakte bij iedereen weer indruk.
Twee groepen waren behoorlijk snel terug en dus werd er nog naar wat extra werk gezocht. In de houtwerkplaats die op het terrein is gefabriceerd worden schoolbankjes gemaakt door doven vanuit de workshop waar we eerder zijn geweest. Deze bankjes moesten geschuurd worden, zodat ze gebeitst kunnen worden. Hier ging een aantal meiden enthousiast mee aan de slag. Na een rondje over de bouw bleek dat overal de eerste laag beton van de vloeren gestort was en dat ons aanstampwerk dus niet voor niets is geweest. Daarnaast is er al hard gewerkt aan het frame voor het dak. Het begint nu aardig op te schieten.
De kookploeg had zichzelf een zware taak op de hals gehaald door op twee houtskoolstoven voor negentien man pannenkoeken te gaan bakken. De verhoudingen van het beslag waren vanuit Nederland meegenomen, dus na tweeënhalf uur bakken, kon iedereen genieten van vier overheerlijke oer-Nederlandse pannenkoeken met suiker, jam, honing, pindakaas, ananas of banaan. Onder het eten viel het licht uit, maar met allerlei maten zaklampen werd dit snel gefixt. Ook onze Oegandese gastheer en –vrouw genoten, samen met hun kinderen, die inmiddels allemaal terug zijn van boarding school, van een aantal pancakes.
Nu zijn we in afwachting van de dagsluiting (die zal gaan over verschillen). Het licht doet het inmiddels weer, dus hopelijk kunnen we de avond in het licht met elkaar sluiten.
Tot de volgende keer, bassebo ne banyabo!
Geke, Pauline en Rieke
Zaterdag 08 augustus 2015 - De Afrikaanse dagen beginnen te tellen…
In overleg met Willy hadden we bedacht om vandaag hard op de bouw aan de slag te gaan, ondanks dat het zaterdag is. We mochten wel een halfuurtje later ontbijten dan normaal, maar daarna was het werk- en handschoenen aan en gaan met die banaan. Een deel van groep kon helpen met het schuren en verven van schoolbankjes en de rest mocht cement maken en over de lokalen verdelen zodat er gepleisterd kon worden.
Althans, dat was het idee… Maar toen iedereen klaar stond, bleken er twee problemen te zijn: er waren geen kwasten om mee te verven en er was geen water om cement mee te maken. De kwasten waren snel opgelost (wat geld en naar de winkel), maar het water was lastiger. Het was namelijk cleaning day gisteren, wat inhoudt dat alle watertanks langs de kant van de weg worden aangehouden om te controleren of alles volgens de regels gaat. Precies op de dag dat de tank bij ons langs zou komen, zodat wij werk hadden…
Een ander plan dan maar. Monirah, Martin en Marielle waren ondertussen al met het openbaar vervoer naar Masaka vertrokken om daar boodschappen te doen. Maarten en Jeffrey waren met een soort gasstel voor in de keuken bezig, op verzoek van Sarah. De rest van de groepsleden ging aan de slag om het huis op te ruimen en de koffers alvast uit te mesten. Veel van ons hebben kleding en spullen meegenomen om hier te gebruiken en daarna hier achter te laten. Een gedeelte daarvan hebben we gisteren al verzameld en overgedragen. Deze spullen worden hier door de communityleaders verdeeld onder de mensen die de kleding en spullen het hardst nodig hebben.
Het huis schoonmaken was ook hard nodig, vooral omdat we maandag op safari gaan. Als er dan veel rotzooi (waaronder bijvoorbeeld dode insecten) in huis blijft liggen, is de kans groot dat er veel mieren en ander ongedierte op afkomt, dus een schoonmaakbeurt was geen overbodige luxe. Ook hier kwamen we het watergebrek weer tegen: er was nauwelijks water om tafels af te nemen, laat staan om de vloeren te dweilen.
Uiteindelijk hadden we net alle meubels teruggezet, toen Sarah haar dochter naar binnen stuurde om de vloer te dweilen. Bleek er wel water te zijn, maar blijkbaar was het niet de bedoeling dat wij de vloer zouden moppen. Daaruit blijkt wel weer dat er erg goed voor ons gezorgd wordt hier.
Toen alles schoon was, was er echt niks meer te doen. Tijd voor een spelletje dus. Ondanks dat het wat nutteloos voelt om niets te doen, is het zeker ook fijn om af en toe wat ontspanning te hebben. Qwixx en Vlotte geesten werden uit de koffer gehaald en na de lunch werd er ook nog een spelletje ‘gecubbsd’. Er werd ook muziek geluisterd en van de zon genoten. Ondertussen arriveerde de watertank en was er voor de bouwvakkers werk, precies op tijd, want ze waren bijna naar huis gestuurd. De eerste muren zijn nu dan toch gepleisterd, wat het gebouw alweer een heel ander aanzien geeft.
De dinerploeg had zichzelf weer behoorlijk wat werk op de hals gehaald, want ze wilden een pastasalade maken. Veel snijwerk dus: komkommers, tomaten, paprika’s, uien, avocado’s en knoflook. Er werden eitjes gekookt en met behulp van zelfgemaakte knoflookolie werd er voor iedereen een knoflookboterham geroosterd. Een waar feestmaal dus, waar iedereen van genoten heeft. Voor de dinerploeg betekende het ook en berg afwas, maar dat werd voor lief genomen, ook omdat er, hoe Nederlands efficiënt, tijdens het koken al een gedeelte was afgewassen.
Na het avondeten werd er door een deel van de groep geweerwolfd, waar het echt nacht werd in Wakkerdam. Tijdens het spel viel namelijk het licht uit. Gelukkig pakte de generator (hoe luxe!) dit snel op en konden we in het licht verder spelen. De rest van de groep vulde de avond met buiten kletsen. Zo was het misschien geen hele nuttige dag, maar heeft iedereen zich toch vermaakt.
Anouk en Rieke
Zondag 9 augustus 2015
Een dag gekenmerkt door lofprijzing, muggenbeten, bodaboda drivers en tomatensoep.
Deze ochtend gingen we naar Masaka Pentecostal Church. Een Pinkstergemeente die iedere zondagochtend twee volle (letterlijk en figuurlijk) diensten viert. We vielen halverwege de eerste service binnen, met onze neus in de preek en ons oog op de tekst van de beamer. Hoe toevallig (of niet…), het motto van Real Shepherd School was zichtbaar. Mat. 5:16 “Let your light shine before men.”
Na een goed verhaal over talenten, rolverdelingen binnen de kerk, wat anti-reclame voor pastors die het welvaartsevangelie verkondigen, swingen met de band en wat luidruchtige gebeden verlieten we halverwege de tweede service (net voor de tweede preek) de kerk.
Op naar Uganda Child Care, ook wel Cafe Frikandellen genaamd. We genoten van een koude soda en een ware hamburger met heerlijke verse dikke frieten met Heinz. Nadat deze lunch verorbert was gingen de mannen terug naar het project om te relaxen en waren dit keer de meiden aan de beurt voor een bodaboda ride. We hadden een doel. Poging twee om Monirah te bezoeken. Dit keer: mission completed! Twee blije Monirahs ☺ En 10 andere zeer tevreden meiden – die nog wel een rondje wilden doen achterop die boda’s.
Terug in Bukulula werd er tomatensoep gemaakt. Een light dinner na een heavy lunch. Daarna toch weer zware kost, iedereen tekende een kerk en gaf aan waar hij/ zij in of om de kerk stond en waar hij/ zij zichzelf over een aantal jaar hoopt te zien. Van onze groep van 19 personen zitten er circa 5 naar verwachting over een aantal in de KR. We hebben al een voorzitter, jeugdouderling en diaken.
--
Vanuit Queen Elizabeth National Park,
het Bukulula team
- volgend verslag waarschijnlijk net voor vertrek op donderdag, graag tot dan! -
Tijdens het ontbijt kwamen de gebruikelijke onderwerpen aan bod: kaki en het schetenorkest van de jongenskamer. Vanavond staat de zevende symfonie van Johann Sebastian Bach op het programma (binnenkort verkrijgbaar op iTunes). Jeffrey heeft een mooie natuurkundige theorie bedacht na de bijles van Matthijs. Op het zuidelijk halfrond waar we ons momenteel bevinden, stijgt de warme lucht naar boven. Tip: sta dus niet meer op na bedtijd als je in de mannenkamer bent gaan liggen. Ja, oké, genoeg. Duidelijk is wel dat na anderhalve week samen de schaamte ver te zoeken is.
Op deze zonnige ochtend was de oorspronkelijke planning om een watertank te legen die om acht uur vanochtend zou arriveren. Echter, terwijl we dit schrijven, twaalf uur later, is de watertank nog steeds niet aangekomen. Gelukkig zijn we inmiddels gewend aan de Oegandese tijdsplanningen. (Deze veroorzaken zo nu en dan de strubbelingen waar we eerder over schreven.)
Ondertussen hebben we ons goed vermaakt (oh nee, toch niet) met het aanstampen van de vloeren in de lokalen. Dit klusje hadden we te danken aan chef bouw Matthijs. Als dit Expeditie Robinson was geweest, hadden we hem allang weggestemd. Het aanstampen werd gedaan door middel van het gemiddeld 10008007283 miljoen keer optillen van een boomstam en op de grond laten vallen. Met z’n negentienen op een rij, en gaan. U kunt zich misschien voorstellen dat we wel leukere dingen meegemaakt hebben hier, maar gelukkig vermaakten we ons goed met de karaoketalenten van ons team. (BAZUNGU MOET EEN LIEDJE ZINGEN HIHAHO). Er werd nog even met stenen gegooid en de school begint al redelijk vorm te krijgen. Nu is alleen het dak nog van essentieel belang. Gelukkig hebben we nog een week. Hoewel, Oegandese tijden…. Ook de mannen vergeten hun uiterlijke verzorging niet hier. Maarten, Jeffrey en Niels hebben kunnen genieten van een heerlijk cementmasker op de benen, tijdens het scheppen van het cement. We konden ons gelukkig nog even opfrissen met een douche (lees: 5cm water in een teiltje). Toch voelt dit als een echte luxe na het cement en aarde stampen.
Tijdens het middagprogramma kwamen de Oegandezen nog met een leuke verrassing. Joanne, Nathalie, Niels, Anouk, Natasja en Sanne hebben de eer om hun dansskills te laten zien morgen tijdens de oudermiddag. Het oefenen hiervan zorgde al voor veel gelach vanuit Oegandese kant. Dit werd begeleid door Eef, Matthijs en Rieke op de djembés. In tegenstelling tot de dansers, was hier wel talent voor. Onze Hollandse billen zijn nou eenmaal niet gewend om zo te schudden en dan ook nog op de maat van de muziek. We kunnen nog wat leren van die Oegandezen.
In plaats van rijst en aardappelen in huis mochten we vanavond eten in Masaka. In een Westers restaurant (met zelfs een normale wc!!!) konden we onze buikjes vol eten aan een barbecue en Indisch buffet. Het restaurant was gelegen op een berg, dus we hadden een goed uitzicht over een nachtelijk Masaka. Op de terugweg was het billenknijpen en werd er bijna een moord gepleegd op juffrouw Minoes. Willy verbleekte hier niet van en vertelde nog een mooi verhaal over een aanrijding hier in Oeganda. Als je een dier aanrijdt, valt de chauffeur niets te verwijten en zal de eigenaar van het dier de schade aan het voertuig moeten vergoeden. Deuk in je auto, rijd dan een hond aan…
De laatste reacties werden nog voorgelezen toen we in Bukulula aangekomen waren. Deze reacties zijn altijd leuk om te horen, dus ga vooral zo door.
SULA BULUNGI (of zoiets)
Eef, Joanne, Niels en Sanne
P.S. Nog maar acht nachtjes slapen en dan zijn we alweer thuis #huilen #janken #wegaannognietnaarhuis #noglangeniet #doei #terinformatievoorouderenditzijntwitterdingen
#blijvenstampen #motorboat
Vrijdag 7 augustus 2015 - Animal Farm
Van vandaag wisten we al van tevoren dat het een wat warrige dag zou worden. Zowel in de ochtend als in de middag hadden we een programma waarvan de begintijd wel ongeveer vast stond, maar ja, je weet het nooit met die Afrikanen… Vandaar dat we besloten om maar gewoon om half negen naar de bouw te gaan, dan zouden we daarna wel zien hoe de dag verder zou verlopen.
Tijdens het ontbijt werden de dagelijkse beslommeringen weer eens doorgenomen: hoe was de maaltijd van de vorige dag gevallen, met name het vlees en de curry? Voorlopig lijkt het erop dat het nog bij niemand tot grote problemen heeft geleid. Op de bouw mochten we verder met het geestdodende werk van gisteren, al werd er vandaag veel minder stampei gemaakt. Het meest prettige was dat er steeds na een kwartier een Oegandese bouwvakker langs kwam om alles wat we zojuist hadden aangestampt weer los te woelen. Opvallend was dat twee minuten na deze omwoelbeurt het lokaal plotseling goed genoeg aangestampt bleek te zijn.
Hierna moesten we een half uur wachten op ons volgende karweitje: het verwijderen van alle kapotte stenen van voor de veranda. Na het dagelijks fruithapje om half elf mochten we de veranda nog aanstampen en daarna was het tijd voor de parents’ meeting die eigenlijk om tien uur zou beginnen.
Deze parents’ meeting was de afsluiting van het schooljaar. Een soort algemene oudervergadering, waarna de kinderen samen met de ouders de results van dit jaar ontvangen. Er werden verschillende speeches gehouden, zowel in Luganda als in Engelse vertaling. We werden eindeloos bedankt voor onze inzet voor het project, er werd duidelijk tegen de ouders gezegd dat ze schoolfees van hun kinderen moeten betalen en we werden nog belachelijk gemaakt door pastor Robert. Hij zei dat de ouders ervoor moesten zorgen dat de kinderen er netjes uitzagen in de vakantie en niet zo slonzig als de bazungu die net van de bouw afkomen. Willy durfde dit niet te vertalen en sloeg het dus over, maar gelukkig hebben wij talenwonder Monirah in de groep en kwamen we toch te weten hoe Robert over ons denkt.
De parents’ meeting werd opgeleukt door een enthousiaste kip die rondjes kwam lopen voorin het lokaal. Na een paar minuten werd hij door een van de teachers door het raam heen naar buiten gepropt, maar de kip was hardleers en kwam gewoon weer naar binnen. Uiteindelijk is hij op hardhandige wijze nogmaals verwijderd en nu bleef hij wel weg. De afsluiting van de meeting was een feestje: de bazungu die gisteren meegedaan hadden met de dans- en djembéworkshop hebben samen met de kinderen al hun pas aangeleerde skills aan de ouders getoond.
Na de lunch gingen we weer families bezoeken. Deze keer was er een extra attractie: we namen biggetjes mee, zodat die bij de families als afvalput gebruikt kunnen worden en dan, als ze vetgemest zijn, verder doorverkocht kunnen worden voor extra inkomsten. Het bleek betrekkelijk lastig om de biggen mee te krijgen, het leken wel speenvarkens. Er werd lang gediscussieerd over hoe we de biggen mee moesten nemen, en uiteindelijk bleken twee van de families naast de school te wonen. Een hoop gepraat om niks dus. Eén familie was verder weg en dus werd de big daarheen met de auto vervoerd. Het bezoek aan de families maakte bij iedereen weer indruk.
Twee groepen waren behoorlijk snel terug en dus werd er nog naar wat extra werk gezocht. In de houtwerkplaats die op het terrein is gefabriceerd worden schoolbankjes gemaakt door doven vanuit de workshop waar we eerder zijn geweest. Deze bankjes moesten geschuurd worden, zodat ze gebeitst kunnen worden. Hier ging een aantal meiden enthousiast mee aan de slag. Na een rondje over de bouw bleek dat overal de eerste laag beton van de vloeren gestort was en dat ons aanstampwerk dus niet voor niets is geweest. Daarnaast is er al hard gewerkt aan het frame voor het dak. Het begint nu aardig op te schieten.
De kookploeg had zichzelf een zware taak op de hals gehaald door op twee houtskoolstoven voor negentien man pannenkoeken te gaan bakken. De verhoudingen van het beslag waren vanuit Nederland meegenomen, dus na tweeënhalf uur bakken, kon iedereen genieten van vier overheerlijke oer-Nederlandse pannenkoeken met suiker, jam, honing, pindakaas, ananas of banaan. Onder het eten viel het licht uit, maar met allerlei maten zaklampen werd dit snel gefixt. Ook onze Oegandese gastheer en –vrouw genoten, samen met hun kinderen, die inmiddels allemaal terug zijn van boarding school, van een aantal pancakes.
Nu zijn we in afwachting van de dagsluiting (die zal gaan over verschillen). Het licht doet het inmiddels weer, dus hopelijk kunnen we de avond in het licht met elkaar sluiten.
Tot de volgende keer, bassebo ne banyabo!
Geke, Pauline en Rieke
Zaterdag 08 augustus 2015 - De Afrikaanse dagen beginnen te tellen…
In overleg met Willy hadden we bedacht om vandaag hard op de bouw aan de slag te gaan, ondanks dat het zaterdag is. We mochten wel een halfuurtje later ontbijten dan normaal, maar daarna was het werk- en handschoenen aan en gaan met die banaan. Een deel van groep kon helpen met het schuren en verven van schoolbankjes en de rest mocht cement maken en over de lokalen verdelen zodat er gepleisterd kon worden.
Althans, dat was het idee… Maar toen iedereen klaar stond, bleken er twee problemen te zijn: er waren geen kwasten om mee te verven en er was geen water om cement mee te maken. De kwasten waren snel opgelost (wat geld en naar de winkel), maar het water was lastiger. Het was namelijk cleaning day gisteren, wat inhoudt dat alle watertanks langs de kant van de weg worden aangehouden om te controleren of alles volgens de regels gaat. Precies op de dag dat de tank bij ons langs zou komen, zodat wij werk hadden…
Een ander plan dan maar. Monirah, Martin en Marielle waren ondertussen al met het openbaar vervoer naar Masaka vertrokken om daar boodschappen te doen. Maarten en Jeffrey waren met een soort gasstel voor in de keuken bezig, op verzoek van Sarah. De rest van de groepsleden ging aan de slag om het huis op te ruimen en de koffers alvast uit te mesten. Veel van ons hebben kleding en spullen meegenomen om hier te gebruiken en daarna hier achter te laten. Een gedeelte daarvan hebben we gisteren al verzameld en overgedragen. Deze spullen worden hier door de communityleaders verdeeld onder de mensen die de kleding en spullen het hardst nodig hebben.
Het huis schoonmaken was ook hard nodig, vooral omdat we maandag op safari gaan. Als er dan veel rotzooi (waaronder bijvoorbeeld dode insecten) in huis blijft liggen, is de kans groot dat er veel mieren en ander ongedierte op afkomt, dus een schoonmaakbeurt was geen overbodige luxe. Ook hier kwamen we het watergebrek weer tegen: er was nauwelijks water om tafels af te nemen, laat staan om de vloeren te dweilen.
Uiteindelijk hadden we net alle meubels teruggezet, toen Sarah haar dochter naar binnen stuurde om de vloer te dweilen. Bleek er wel water te zijn, maar blijkbaar was het niet de bedoeling dat wij de vloer zouden moppen. Daaruit blijkt wel weer dat er erg goed voor ons gezorgd wordt hier.
Toen alles schoon was, was er echt niks meer te doen. Tijd voor een spelletje dus. Ondanks dat het wat nutteloos voelt om niets te doen, is het zeker ook fijn om af en toe wat ontspanning te hebben. Qwixx en Vlotte geesten werden uit de koffer gehaald en na de lunch werd er ook nog een spelletje ‘gecubbsd’. Er werd ook muziek geluisterd en van de zon genoten. Ondertussen arriveerde de watertank en was er voor de bouwvakkers werk, precies op tijd, want ze waren bijna naar huis gestuurd. De eerste muren zijn nu dan toch gepleisterd, wat het gebouw alweer een heel ander aanzien geeft.
De dinerploeg had zichzelf weer behoorlijk wat werk op de hals gehaald, want ze wilden een pastasalade maken. Veel snijwerk dus: komkommers, tomaten, paprika’s, uien, avocado’s en knoflook. Er werden eitjes gekookt en met behulp van zelfgemaakte knoflookolie werd er voor iedereen een knoflookboterham geroosterd. Een waar feestmaal dus, waar iedereen van genoten heeft. Voor de dinerploeg betekende het ook en berg afwas, maar dat werd voor lief genomen, ook omdat er, hoe Nederlands efficiënt, tijdens het koken al een gedeelte was afgewassen.
Na het avondeten werd er door een deel van de groep geweerwolfd, waar het echt nacht werd in Wakkerdam. Tijdens het spel viel namelijk het licht uit. Gelukkig pakte de generator (hoe luxe!) dit snel op en konden we in het licht verder spelen. De rest van de groep vulde de avond met buiten kletsen. Zo was het misschien geen hele nuttige dag, maar heeft iedereen zich toch vermaakt.
Anouk en Rieke
Zondag 9 augustus 2015
Een dag gekenmerkt door lofprijzing, muggenbeten, bodaboda drivers en tomatensoep.
Deze ochtend gingen we naar Masaka Pentecostal Church. Een Pinkstergemeente die iedere zondagochtend twee volle (letterlijk en figuurlijk) diensten viert. We vielen halverwege de eerste service binnen, met onze neus in de preek en ons oog op de tekst van de beamer. Hoe toevallig (of niet…), het motto van Real Shepherd School was zichtbaar. Mat. 5:16 “Let your light shine before men.”
Na een goed verhaal over talenten, rolverdelingen binnen de kerk, wat anti-reclame voor pastors die het welvaartsevangelie verkondigen, swingen met de band en wat luidruchtige gebeden verlieten we halverwege de tweede service (net voor de tweede preek) de kerk.
Op naar Uganda Child Care, ook wel Cafe Frikandellen genaamd. We genoten van een koude soda en een ware hamburger met heerlijke verse dikke frieten met Heinz. Nadat deze lunch verorbert was gingen de mannen terug naar het project om te relaxen en waren dit keer de meiden aan de beurt voor een bodaboda ride. We hadden een doel. Poging twee om Monirah te bezoeken. Dit keer: mission completed! Twee blije Monirahs ☺ En 10 andere zeer tevreden meiden – die nog wel een rondje wilden doen achterop die boda’s.
Terug in Bukulula werd er tomatensoep gemaakt. Een light dinner na een heavy lunch. Daarna toch weer zware kost, iedereen tekende een kerk en gaf aan waar hij/ zij in of om de kerk stond en waar hij/ zij zichzelf over een aantal jaar hoopt te zien. Van onze groep van 19 personen zitten er circa 5 naar verwachting over een aantal in de KR. We hebben al een voorzitter, jeugdouderling en diaken.
--
Vanuit Queen Elizabeth National Park,
het Bukulula team
- volgend verslag waarschijnlijk net voor vertrek op donderdag, graag tot dan! -
-
11 Augustus 2015 - 07:36
Elly Kuyv.:
Lieve mensen
Op de foto's ZIEN we dat jullie ze een (westers) poepie laten ruiken, met geen woorden maar daden.
Het kost w.s. De nodige inspanning om deze verslagen uiteindelijk op het net te krijgen maar het is weer een heerlijkheid om dit te lezen.(Merci)
Een goede reis terug, We'll Meet Again! Lieve groet Elly Kuyv. -
11 Augustus 2015 - 08:53
Joke Ooms:
Weer mooie stukjes om te lezen, hopelijk kunnen we de 5 aankomende kerkeraadsleden al heel snel welkom heten in onze kerkenraad. -
11 Augustus 2015 - 09:03
Ruben:
Wow, wat hebben jullie een super vakantie! Goed eten (respect voor alle moeite die het kost), afwisselend en geestdodend werk (stampen is altijd een drama), en mooie ontmoetingen (met mens en dier)
Ern goede safari gewenst, die is zeker verdiend. Doe de marabu's de groeten van me, zo lelijk dat ze mooi zijn.
Het lijstje voor de kr kan uiteraard meteen bij terugkomst worden ingediend. Als 10 van jullie een naam aandragen, is deze verzekerd van een ambt.
Nog een paar nachtjes, dan komen we jullie weer ophalen. Wij kunnen niet wachten!
-
11 Augustus 2015 - 09:44
Anouk Opschoor :
Hallo allemaal,
Zo te zien & te horen schiet het al erg op met de bouw. Echt goed.
Leuk dat we steeds bij de verslagen een aantal foto's krijgen. Zo te zien hebben jullie het erg naar je zin. Nog heel veel succes en plezier de komende dagen, voor je het weet is het voorbij.
Groetjes uit Nederland van Anouk xxx
Ps: Speciale groetjes aan Niels. Niels jij ook nog veel plezier daar hé ;)
Pps: En natuurlijk liefs aan Nina en Anouk. Toppers. -
11 Augustus 2015 - 10:04
Suzanne Boersma:
Hoi allemaal,
Wat maken jullie gave dingen mee zeg! Bofkonten! Jaloers!
Superleuk dat jullie elke keer die mooie verhalen schrijven. We leven helemaal mee hier allemaal.
Heel veel plezier op safari! Kijk uit voor die leeuw! ;)
Liefs, Suzanne
-
11 Augustus 2015 - 10:56
Peter, Andra, Noa:
Hallo allemaal,
Wat een leuk leventje hebben jullie nu opgebouwd: Lekker eten, spelletje doen, brommer rijden, af en toe een beetje stampen, Libra-opdrachten doen en tegelijkertijd iets moois bouwen en lesgeven.
We kunnen ons voorstellen dat het naderende vertrek dubbele gevoelens oproepen. Nog veel plezier bij de safari en alvast een goede reis! Tot vrijdag,
Peter, Andra en Noa -
11 Augustus 2015 - 11:25
Wilmy Alderliesten:
Goedemorgen allemaal!!
Heerlijk weer om vanmorgen jullie verhalen te lezen!! Het blijft genieten, en doen jullie dat ook vooral daar in Oeganda!!
De tijd vliegt voorbij, bijzonder dat jullie zoveel in korte tijd bereikt hebben!
En die praatjes bij het ontbijt?? Och.. zolang het bij de 7e symphonie van JS Bach blijft..;-)
Hoe herkenbaar vooral...
O ja, Matthijs en Rieke: spierballen al op volle sterkte??
De stenen zijn gearriveerd bij Intratuin, worden 14-8 bezorgd, dus vrijdag kunnen jullie nog doorbikkelen..!!
Veel plezier bij de Safari, en tot (oh wat snel alweer...) tot vrijdag.
Lieve groet uit Moordrecht,
Wilmy -
11 Augustus 2015 - 12:14
Angelique:
Beste allemaal
Wat leuk om jullie verslagen weer te lezen en de foto s te zien.
Een hele ervaring die je nooit meer vergeet.
Wat zijn wij verwend in Nederland met onze electrische apparaten.
Jullie zullen wel een hechte band met elkaar hebben opgebouwd
Nog even iets over die mannenslaapkamer .. ... Ik kan me daar iets bij voorstellen
Jullie hebben vast ook prachtige dieren gezien in het nationaal park. Prachtig om dit mee te mogen maken. Wij wensen jullie allemaal nog een fijn verblijf en een mooi afscheid in bakulula. En natuurlijk een goede terugvlucht -
11 Augustus 2015 - 20:51
Piet En Heleen Lanser:
Hallo kanjers,
Met veel belangstelling jullie reisverslagen gelezen. Wat hebben jullie in die paar weken veel gedaan en bereikt! We hebben veel respect en bewondering voor jullie. Veel plezier bij de safari en kom vrijdag veilig weer thuis.
Piet en Heleen -
11 Augustus 2015 - 21:02
HAnnie WIerenga :
Bedankt voor jullie prachtige verhalen,we genieten iedere keer weer !!!!
Jullie komen allemaal als volleerde bouwvakkers terug zo te zien .
We wensen jullie nog een paar fijne dagen metelkaar
We wensen jullie een goede reis.
Lieve groeten
Opa & oma Wierenga -
11 Augustus 2015 - 21:07
Tine Noordman:
Hallo Kanjers
Wat is het leuk om jullie uitgebreide verslagen te lezen . Ik heb weer zitten genieten . Wat het ook zo leuk maakt zijn de foto,s . Zo krijgen wij een beetje een indruk wat jullie gedaan hebben . Ik vindt ze top en ook leuk om te zien hoe het vordert . Geniet nog even deze laatste dagen . Jullie kunnen teren op een bijzondere ervaring en een mooie herinnering die je altijd bijblijft . Jullie komen vrijdag terug . Voor ons is het omgevlogen .Ik wens jullie een goede vlucht en dat jullie door veel dierbaren worden binnen gehaald . groet van TINE -
11 Augustus 2015 - 21:41
Hartger:
Bedankt voor de geweldige verhalen. Hier is het huis ook bijna gerenoveerd, dus paulien je kunt weer thuis komen. Ook hier is het klussen bijna af.
Was een ikea laminaat vloertje geen idee geweest, dat stamp je makkelijker in elkaar als ik het zo lees.
Ik snap nu waarom ze in oeganda meer ritme gevoel hebben, krijg je vanzelf van al dat aanstampen denk ik.
Ik ga mij in de aankomende dagen voorbereiden op een cultuurshock , mijn dochter met vlechtjes die wij de aankomende drie weken uit elkaar mogen gaan halen waarschijnlijk. Auw,auw,auw. Wij zien ernaar uit
De douche is de aankomende week helemaal voor jou paulien alleen. Wij gaan wel een paar dagen onder de tuinslang
Nog veel plezier de laatste dagen, wij gaan elkaar zien op een wel heel vroeg tijdstip, mag de pret niet drukken. Tot vrijdag
Karin, hartger en anton -
11 Augustus 2015 - 21:59
Fam Van Lieburg:
Wat een geweldig mooie en ontroerende verhalen...jullie moeten weten dat het een dagtaak was om alles te lezen! Vlak voor jullie komst naar Nederland toch nog een reactie van wat familie van Natasja. We wensen jullie nog een paar fijne en goede dagen toe, geniet ervan! En voor straks een goede reis, een goede vlucht en behouden thuis komst. Jullie zijn een ervaring rijker geworden en hopelijk mag je dat lichtje...snap je dan wat ik bedoel...meedragen in je leven.
Een hartelijke groet en diep respect voor wat jullie doen en gedaan hebben.
En bijzonder een warme knuffel en kus voor onze nicht Natasja
Liefs Thonie & Monica en kids van Lieburg -
11 Augustus 2015 - 22:18
Dianne:
Hele leuke foto's naat, zo te zien is het heel mooi en leuk daar! Geniet er nog even van, nog paar nachtjes en dan ben je weer thuis! Daar ben ik wel heeeeeeeeel blij mee,want ik mis je super erg lief vriendinnetje van me! Heeel veel succes de laatste daaagjes daar & tot snel! kusssssss A. Oftewel Dianneeeee xxxxx loveyouuuuu -
11 Augustus 2015 - 23:12
Jannie Van Lieburg:
Lieve Natasja, lieve allemaal,
Wat was ik weer blij verrast toen ik s 'morgens om 6.00 u mijn bed uit moest en ik weer een bericht van Bukulula zag staan, heb het weer meteen gelezen, ging daardoor iets later van huis, was daardoor ook iets later op mijn werk, maar dat moet je er toch wel voor overhebben (was niet te laat hoor.)
Wat een bruisende dagen zijn het weer voor jullie geweest. ik ben zo benieuwd wat jullie (en voor ons Natasja er van meenemen ). Ben ook heel benieuwd wat jullie het meest bijblijft. Hier begint overal weer een beetje het normale leventje opgang te komen, veel mensen weer terug van vakantie , het wordt ook weer drukker op de weg, de kerk zit weer iets voller. En dan moeten jullie nog terug komen.(waar ik toch wel stiekem naar uit kijk).
Het zal niet makkelijk zijn om jullie nieuwe "familie"daar achter te laten . Maar jullie mogen trots op jullie zelf zijn, want jullie hebben top werk verricht, wat iedereen nog lang zal herinneren.
Ik hoop (weet wel zeker) dat jullie een geweldige Safari gaan beleven, en hoop jullie vrijdag weer te zien en in de armen te kunnen sluiten. Ik, wij wensen jullie een hele goede, en behouden vlucht toe,.
Moge God met jullie gaan , niet alleen over het land maar ook door de lucht, Hij is om jullie heen om jullie te beschermen. Hij is onder jullie om jullie te dragen, Hij is boven jullie zodat je mag schuilen onder Zijn Vleugels, Hij gaat in jullie mee om jullie te verwarmen en zo 24/7 aanwezig te zijn, wanneer jullie naar huis komen.
Hou heel veel van jou (Natasja) jullie
Dikke kus
God Bless you all
-
12 Augustus 2015 - 11:26
Klaas En Elles :
Lieve allemaal,
Fijn om zulke mooie berichten te lezen!
Wat gaat dat bouwen hard zeg,mooi om te zien en goed om te horen dat jullie zo verwent worden.
Een goed teken als de mannen zich thuis voelen want dan gaat t over poeppraatjes hihi
We tellen al weer af naar vrijdag om jullie weer in onze armen te kunnen sluiten en al jullie eigen verhalen te kunnen horen.We zijn erg benieuwd! Ook naar de foto's!
Intussen hebben jullie de Safari ook al achter de rug.We zagen al wat mooie foto's op de app voorbij komen. ....leuk! Geniet nog maar dat doen wij vandaag ook nog, morgen gaan wij al weer naar huis van de camping in Drenthe.Succes allemaal! Goede terugreis en tot vrijdagochtend! Een dikke knuffel speciaal voor Mariëlle Martin Nathalie Jeffrey Michel en Stephan! Liefs Klaas en Elles -
12 Augustus 2015 - 14:28
Ben:
Wat een prachtige verslagen en foto's weer! Jullie hebben die vloer wel heel snel en grondig in elkaar gestampt dus respect! Nog bedankt voor de tip van de auto; ik zal eens rondkijken voor een geschikte hond... Ook fijn dat jullie goed met biggetjes (en dus kerkenraadsleden) kunnen omgaan. Ben natuurlijk benieuwd wie de toekomstige jeugdouderling is! Veel succes nog even daar en tot over een tijdje! Groetjes, Ben -
12 Augustus 2015 - 14:42
Lia:
Nog maar 2 nachtjes... Het wordt wel weer tijd om elkaar te zien, we gaan jullie behoorlijk missen. Het is hier sowieso een beetje stil, nu Ton ook een week niet thuis is. Maar zaterdagavond zijn we weer compleet. De verhalen die ik nu lees zijn enorm leuk, maar als er live verhalen verteld gaan worden, zal dat vast nog veel leuker zijn. Jullie hebben toch hopelijk geen leeuw meegebracht als trofee van de safari? Dat geeft wereldwijd namelijk veel meer opschudding dan het bouwen van een school, maar dat kunnen jullie bij thuiskomst wel gaan horen.
Nog veel plezier en een goede thuisreis, tot vrijdag -
12 Augustus 2015 - 15:01
Lisette Koopmans:
Jullie kunnen niet alleen goed stenen sjouwen, grond aanstampen, varkens vervoeren enzovoort, jullie kunnen ook mooie en soms zelfs lachwekkende verhalen schrijven. Leuk om te kunnen lezen wat jullie daar allemaal meemaken.
Wat fijn dat de bouw (naar Afrikaanse omstandigheden?) zo opschiet! En super dat de mensen daar jullie zo dankbaar zijn voor al het werk dat jullie verricht hebben.
Lieve groetjes aan Marëlle, Martin, Nathalie, Jeffrey en Michel! Ben erg benieuwd naar al jullie mooie foto's en verhalen!
-
12 Augustus 2015 - 17:42
Ruud En Quirien Banis:
Beste Bukululagangers,
Wat leuk om zo jullie avonturen mee te maken. Een bijzonder doel geeft bijzondere ervaringen lezen wij.
Ongekende (?) talenten komen boven. Bijzonder om zo samen aan iets moois (en nuttigs) te kunnen bouwen.
Een ervaring voor het leven lijkt ons. Goed werk! Geniet ervan en wij zien uit naar al jullie beelden en verhalen. Groet, Ruud en Quirien Banis -
12 Augustus 2015 - 19:46
Siska:
Geweldig om te lezen weer, genieten.
Ik hoop van ganser harte dat er beeldmateriaal is (liefst bewegend beeld natuurlijk) van het dansen, lijkt me erg grappig.
Jullie laatste nacht in bukulula! Goede reis alvast naar huis
Xxx
Siska -
12 Augustus 2015 - 21:15
A. Van Lieburg:
Lieve Natasja,
Nog enkele dagen en het zit er weer op. Moge Gods zegen rusten op jullie belangrijke werk
onder het volk van Uganda dat zo ontstellend heeft geleden.
Een goede reis terug naar het vaderland en tot ziens.
Opa en Oma van Lieburg -
12 Augustus 2015 - 22:28
George Koolen:
Hoi kanjers en jij ook hoor natas
Ik vind het geweldig te lezen dat het allemaal goed gaat met jullie
Het is goed te zien op de foto`s wat er allemaal all is gedaan
Er is hard gewerkt door jullie
De mensen daar zullen wel erg blij met jullie hulp zijn
En jullie een ervaring rijker
Geniet nog even van het land daar en kom dan maar weer..............
Een goede reis terug naar het Nederland en tot Vrijdag op het vliegveld .
Voor allen Met veel liefs george -
12 Augustus 2015 - 23:19
Annet:
Lieve allemaal,
We hebben jullie laatste reisverslagen weer met heel veel plezier gelezen! En zijn nu benieuwd naar alle foto's en films die jullie hebben gemaakt. Geniet nog van de laatste dagen/uren in Bukulula!
Wij wensen jullie een hele goede reis terug naar huis.
Lieve groet,
Bert en Annet -
12 Augustus 2015 - 23:25
Piet En Nely Jansen:
Nog 1 nachtje slapen en dan zit het avontuur er weer op voor jullie.
Wat een goede en fijne tijd is het voor jullie geweest.
Hard werken en toch ook ontspanning er bij.
Veel ontroerende momenten, het was heel fijn om jullie te volgen in de verslagen en foto's.
We wensen jullie een hele goede terugreis en zal het voor jullie een dubbel gevoel geven.
Graag naar huis en moeilijk om afscheid te nemen van de mensen daar.
We hopen heel veel van jullie te horen en foto's te zien.
Allemaal de groetjes en speciaal voor Mariëlle, Nathalie, Michel, Stéphane, Jeffrey en Martin.
Tot vrijdag.
Opa en Oma Jansen
-
13 Augustus 2015 - 07:22
Joëlle :
Lieve Bukulula luitjes! Tomorrow weer back to home na een geweldige reis denk ik zo! Ben heel erg benieuwd naar jullie verhalen! Geniet en beleef vandaag nog mee! En voor vanacht een goede vliegreis terug! Tot snel xxx Joëlle God Bless you all -
13 Augustus 2015 - 07:44
Paul:
Beste,
Ik vond het mooi om al die positieve verhalen te mogen lezen.
Wens jullie een goede terug reis.
Groetjes, Paul
-
13 Augustus 2015 - 15:50
Janne:
Wat een heerlijke verhalen en wat een feest van herkenning!
Geniet ervan!!!
Lieve groetjes Janne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
